صفحه اصلی / دانشنامه / انواع جوش مقاومتی ایستگاهی

الف) جوش نقطه ای

جوشکاری نقطه‌‌ای، یکی از انواع جوشکاری مقاومتی است که از آن به منظور جوشکاری ورق‌‌ها استفاده می‌‌شود. به طور متوسط، ضخامت ورق‌‌هایی که با این روش جوشکاری می‌‌شوند، بین ۰/۵ تا ۳ میلی‌‌متر است. در این نوع جوشکاری از دو الکترود مسی مشابه برای متمرکز کردن جریان بر روی قطعه کار و همچنین وارد کردن فشار روی قطعه کار استفاده می‌‌شود. نتیجه کار، خال‌‌جوشی است که به سرعت تا نقطه ذوب آن گرم می‌‌شود و با قطع جریان در آن نقطه، دو قطعه کار به هم متصل می‌‌شوند. مقدار گرمای تولیدی به میزان و مدت زمان انتقال جریان بستگی دارد. شدت جریان و مدت زمان عبور جریان توسط عواملی نظیر جنس و ضخامت قطعه کار و همچنین نوع الکترودها، انتخاب می‌‌شود. اگر جریان برای مدت زیادی از قطعه کار عبور داده شود، موجب خراب شدن جوش شده و قطعه کار ذوب می‌‌شود. حتی ممکن است سوراخی در نقطه موردنظر ایجاد شود.

متداول‌‌ترین کاربرد جوشکاری مقاومتی در صنعت خودرو است که در همه جا به منظور جوشکاری ورق‌‌های بدنه خودرو به کار می‌‌رود. دستگاه‌‌های مقاومتی را می‌‌توان کاملاً اتوماتیک کرد. امروزه ربات‌‌های جوشکار زیادی را می‌‌توان در خطوط مونتاژ مشاهده کرد.

ب) درزجوش ( قرقره جوش )

فرآیند جوشکاری مقاومتی قرقره جوش شبیه نقطه جوش است با این تفاوت که در این روش به جای الکترود نقطه‌ای از غلطک استفاده می‌شود. بدین ترتیب غلطک‌ها عمل جوشکاری را خیلی سریعتر انجام می‌دهند. جریان برق با حرکت غلطک‌ها مرتباً قطع و وصل می‌شود‌. سرعت غلطک‌ها و زمان چرخه طوری تنظیم شده که جوش‌های نقطه‌ای روی هم ایجاد شوند. این روش جوشکاری در جوش لب به لب و ورق‌ها بکار می‌ رود.

ج) پرس جوش

د) جوش سر به سر